عسل طبیعی به شهد گل‌هایی گفته می‌شود که زنبور پس از تغذیه از گیاهان مختلف، آن را فرآوری و تغلیظ کرده و در کندو ذخیره کرده باشد. در صورتی که زنبوران به جای شهد گل‌ها و گیاهان از قند سفید و یا شکر و یا انواع آب میوه‌ها تغذیه کرده باشند محصول آن را نمی‌توان عسل طبیعی نامید.
انواع عسل طبیعی در بازار موجود است که با توجه به شرایط آب و هوایی و گیاهان و گل های آن منطقه عسل تولید شده، متفاوت خواهد بود. فواید عسل طبیعی با توجه به ترکیبات عسل متفاوت است. عسل حاوی قندهای ساکاروز، مالتوز، گلوکز و فروکتوز است که به سادگی نیز به قند های ساده تر تبدیل می گردد.
از خواص عسل این است که علاوه بر داشتن قند های فراوان، حدود ۴۰ درصد کالری کمتری دارد و با توجه به انرژی بالایی که دارد ولی تاثیری بر وزن بدن ندارد. ترکیباتی مانند پلی فنول ها نیز در عسل موجود است که دارای خواص ضد اکسایشی است. عسل مخلوط پیچیده ای از کربوهیدارت ها و لیپیدها، مواد معدنی، ویتامین ها، آنزیم ها است. ترکیبات داخل عسل خواص فیزیکی و شیمیایی عسل را تغییر می دهد مانند ویسکوزیته، جذب رطوبت و متبلور شدن را تحت تاثیر قرار می دهد. فواید عسل طبیعی با توجه به ترکیبات سازنده آن متفاوت است.
خواص عسل طبیعی را می توان به طور کلی به دو گروه مجزا تقسیم بندی کرد. بنابراین افراد می توانند از خواص دارویی عسل طبیعی به دو صورت، اعم از استفاده ی خوراکی و استفاده ی موضعی به شکل لوسیون، بهره مند شوند. لازم به ذکر است اگر عسل طبیعی را عضو ثابت و دائمی برنامه ها و وعده های غذایی خود قرار دهید، درواقع سلامت بدن خود را به طور صد در صدی تضمین کرده اید.
زیرا خواص عسل طبیعی تنها محدود به چند مورد خاص نمی شود. بلکه دارای دامنه ی بسیار گسترده و در عین حال متنوعی است. به گونه ای که در بهبود عارضه هایی با حوزه های کاملاً متفاوت از هم، اثر گذار می باشد.
یکی از مطمئن‌ترین روش‌ها برای شناسایی عسل طبیعی، انجام آزمایش‌های تخصصی در یک آزمایشگاه عسل معتبر بر روی آن است.
اگر چه این گونه آزمایش‌ها برای مصرف‌کننده نهایی به خاطر هزینه‌هایی که دارد به صرفه نیست اما کندوداران و خریداران عمده با داشتن برگه آزمایش عسل می‌توانند این اطمینان را به خریداران خود بدهند که عسل آن‌ها طبیعی است.
یکی از اصلی‌ترین شاخص‌هایی که در آزمایش عسل مورد بررسی قرار می‌گیرد، مقدار ساکارز موجود در آن است.
ساکارز، نوعی قند طبیعی است که در گیاهان مختلف، از جمله نیشکر و چغندرقند یافت می‌شود، مقدار این ماده در شهد گیاهان بسیار کم بوده و به همین دلیل است که معمولا پایین بودن ساکارز عسل را نشانه‌ی طبیعی بودن عسل می‌دانند.
تست ساکاروز به این منظور انجام می‌شود تا تشخیص داده شود که عسل از شهد گیاهان حاصل شده یا این که به زنبور، تغذیه مصنوعی مانند آب شکر یا شکر و گرده و … خورانده شده است.
استاندارد ساکارز در کشور‌های مختلف متفاوت است. به عنوان مثال در آمریکا حداکثر میزان مجاز این ماده ۵ درصد است در حالی که اتحادیه اروپا عسل با ساکارز حداکثر ۷ درصد را طبیعی می‌داند.
مطابق با استاندارد‌های ایران، حداکثر میزان مجاز ساکارز ۵ درصد است و عسل‌هایی که زیر ۵ درصد ساکارز دارند به عنوان عسل طبیعی به فروش می‌رسند. همچنین عسل‌هایی که درصد ساکارز آن‌ها کمتر از ۳ باشد به عنوان عسل مرغوب شناخته می‌شوند (البته اگر سایر پارامتر‌ها هم خوب باشد)
نکته: درصد ساکارز عسل بسیار وابسته به منبع شهد است. به عنوان مثال شهد گیاهانی مانند گون و گشنیز به طور طبیعی ساکارز پایینی دارند و عسل طبیعی به دست آمده از آن‌ها ساکارزی زیر۳ دارد. اما شهد گیاهانی مانند کُنار ساکارز بالایی دارد و عسل به دست آمده از شهد این گیاه درصد ساکارزی در حدود ۵ و یا بیشتر حتی تا ۱۴ خواهد داشت.
مطابق استاندارد کدکس بعد از نسبت فروکتوز به گلوکز دومین شاخص کیفی مهم در عسل میزان پرولین در آن است.
پرولین یک نوع اسید آمینه خاص و متفاوت است که در اغلب گیاهان به مقدار زیادی یافت می‌شود و تولید آن به صورت مصنوعی و در آزمایشگاه تقریبا غیرممکن است. در نتیجه وجود مقادیر کافی پرولین در عسل، نشان دهنده‌ی این است که عسل از شهد گل‌ها و گیاهان به دست آمده است نه از تغذیه زنبور با شکر.
پرولین موجود در عسل طبیعی باید حداقل ۱۸۰ میلی‌گرم بر کیلوگرم باشد. مقادیر کمتر از این مقدار نشانه کیفیت نامناسب و یا تغذیه‌ای بودن عسل است.
ساختار اصلی پرولین به شکل زیر است :
زنبورستان آنیلا از سال ۱۳۹۱ به صورت حرفه‌ای کار خود را آغاز کرده است.
این زنبورستان در تلاش برای بهبود محصولات خود با مطالعه و تحقیق و بهره‌گیری از دانش اساتید …
